Het wordt vandaag over de 30 graden maar nu is het binnen nog te doen. Ik hoop niet dat we weer zo’n hittegolfperiode krijgen…

Gisteren had ik veel bezoek. De kattenbeesten waren goed op hun gemak, weliswaar niet erg aanhalerig maar ook geen schijntje wegvlucht- of verstopgedrag. Miepie glipte even met iemand de kamer uit maar had gelukkig niet door dat ze vanaf de gang makkelijk naar buiten kon. Toen ik alle vluchtdeuren had dichtgedaan liet ze zich soepeltjes weer de kamer in dirigeren.

Dit is trouwens al de tweede keer dat ze ‘ontsnapt’. Ze wil erg graag naar buiten maar heeft onderhand ook wel door dat ik dat niet wil en laat zich vrij makkelijk tegenhouden. Ik denk trouwens niet dat ze er meteen vandoor gaat als ze eenmaal buiten is, waarschijnlijk blijft ze wel wat talmen en is ze weer binnen te krijgen.

Gaat goed met onze Miep. Ik laat haar overdag maar beneden, dat is wel zo gezellig voor haar. Met Dinus samen gaat het ook prima. Alhoewel… net zat madam bij mij op schoot en sloeg naar Dinus toen die er ook bij wilde (blijkbaar kent ze het 2-katten-op-1-schoot-concept niet).

Het valt me op dat ze erg graag naar buiten wil. Ik hoop niet dat ze zich in d’r kop heeft gezet dat ze buiten haar jongen wil werpen. Gisteren heeft ze een hele tijd in het holletje gezeten waar op de foto Dinus zit. Ook een uiting van nestdrang? In ieder geval is dat ook geen handige plek om te jongen…

Afgelopen vrijdag kwam Nestje 8 ten einde en nu – maandag – is het alweer tijd voor Nestje 9. Nou ja, nog niet een nestje want moederpoes moet de kittens nog werpen. Hierboven the Star of the Show. Ik noem haar Miep (waarom? geen idee).

Vergeleken met de vorige moederpoes is Miep wel een verademing: geen gegrom en geblaas, maar alleen maar gespin en kopjes geven!

Ik ben nu aan het proberen of Miep en Dinus (het kitten uit Nestje 8 dat ik gehouden heb) samengaan. Het lijkt me wel prettig voor Dinus want die mist zijn nestgenoten toch wel. Het lijkt redelijk te gaan. Ze draaien een beetje om elkaar heen, van Dinus’ kant is er af en toe wel een hoge rug en Miep deelt soms een (speelse?) klap uit maar er is geen echte dreiging. Voorlopig zie ik het allemaal even aan. Of het verstandig is, weet ik nog niet. Misschien wil Miep tegen de tijd van de bevalling meer privacy en wil ze daarna d’r kittens agressief beschermen. Dus ik blijf het goed observeren.

A

Afronding van dit nestje.

Gistermiddag is moederpoes opgehaald. Ze gaat naar het asiel, wordt daar gesteriliseerd en daarna weer teruggezet op de plek waar ze gevonden is. Een tamme kat is er niet van te maken. Jammer maar waarschijnlijk heeft ze het in vrijheid goed naar d’r zin!

Vanmorgen is het lapje en een van de rode katertjes opgehaald. Ze gaan naar Enschede. Heb alle vertrouwen dat ze goed terecht zijn gekomen!

En dit is het resterende katertje. Die blijft hier. Ik noem hem Dinus (ter ere van Diny met wie ik zolang fijn samengewerkt heb), maar in de praktijk zal ik ‘m waarschijnlijk meestal Poes noemen.

Meneer was de meest angstige van het stel en had de laatste dagen ook de neiging weg te glippen als ik in de buurt kwam. Maar met wat hulp van de hengel heb ik hem toch kunnen verleiden gezellig bij me op de bsnk te komen liggen. Dat het ook het moederskindje was van het drietal zal ook wel een rol spelen: hij zoekt nu veiligheid en gezelschap bij mij!

Sinds een paar dagen laat ik de kittens af en toe naar beneden. Dat gaat goed, ze voelen zich er al aardig thuis maar om de een of andere reden zijn ze liever boven. Hoewel de speelmogelijkheden daar natuurlijk veel minder zijn…

De eerste keren had ik ze altijd allemaal van de trap af gedragen maar op een gegeven moment moesten ze het toch zelf doen. Dus had ik er gisteren slechts eentje beneden gezet en zowaar: de rest kwam ook! Schoorvoetend, dat wel!

Na het trapavontuur is de familie weer terug in veilige haven:

Vandaag is het wat koeler en de kittens vertonen dus meer activiteit. Ze zijn nog steeds niet zo dat ze op schoot komen maar vooral Lapje komt wel kijken als ik binnen kom. Ook oppakken lukt iedere keer beter. Eigenlijk zou moeke terug naar het asiel moeten om de kittens nog wat toeschietelijker te maken, maar ja, dat is ook zoiets…

De tijd van de echt wilde spelletjes begint. Dus allerlei dingen worden van tafel gegooid, de kamer door gesleept, enz. Ze nemen ook kleine dingen (balletjes, speelgoed) in hun bek en dragen die als een prooi weg.

Een warme dag. Ik heb nergens zin in, moederpoes ook niet, de kittens zijn net uitgespeeld. Ze gaan nog wat drinken bij mams, maar dat gebeurt steeds minder. Gisteren zijn er kijkers geweest: een jong stel. Dit wordt de eerste keer dat ze katten nemen maar ze hebben ervaring met honden. En een tuin. Klinkt goed allemaal. Ze willen er twee, dat wordt dus Lapje en een van de rode. De andere rode houd ik dus maar ik heb geen voorkeur. Een van de twee is wat zwaarder en zal dus ook wel wat groter worden. Dat is ook degene die meer op de voorgrond treedt. Maar dat zijn geen eigenschappen die voor mij per se hoeven.

De kittens zijn ‘ontsnapt’. Ze hebben een doos die het nest afschermde opzij geduwd en zijn nu de kamer aan het verkennen. Lapje heeft ook al brokjes gegeten en een van de roodjes zat aan het water te nibbelen. Ze zijn allemaal een beetje terughoudend naar mij. Op aaien reageren ze ook nog niet echt (ze laten het wel toe maar gaan nog niet spinnen). Maar daar gaat aan gewerkt worden!

Toen ik vanavond nog even boven gingen kijken, was de rode met de witte teentjes (de andere rode heeft meer witte sokjes volgens mij maar ik moet de verschillen nog even goed bestuderen) op de omgekeerde kist geklommen die naast het nest staat. Dat was opeens wel een hele grote stap voorwaarts want vanmiddag gingen ze nog niet eens in de doos die naast het nest staat. Toen meneer me zag binnenkomen sprong-ie gauw weer naar beneden maar toen ik even later terugkwam met de tablet om dit filmpje op te nemen, was hij alweer op de kist geklommen. Dus morgen zitten ze er alle drie op en over een weekje hebben ze de hele kamer in bezit genomen!