Zwartje heeft het niet gehaald. De dierenarts heeft hem vanochtend in laten slapen. Diny heeft het geprobeerd met vocht onder de huid inspuiten en voeding via een spuitje maar niets hielp. Dierenarts dacht aan fip. Ik heb vroeger ooit zelf een jong katje gehad dat dezelfde verschijnselen had: geleidelijke afname van eetlust zonder dat er verder iets aan de hand lijkt totdat het beest geen kracht meer in zijn lijf heeft. Dat was ook fip dus dat zal het wel geweest zijn inderdaad.
Jammer. Het was een heel zachtaardig en aanhankelijk katje. Ik herinner me nog hoe hij de eerst dag angstig weggekropen was en toen na een tijdje opeens achter me op de bank zat. Vanaf dat moment lag hij bijna altijd bij me op schoot te slapen. Heel gezellig. Maar achteraf denk je dan dat dat vele slapen met zijn ziekte te maken had.
Over slapen gesproken: Roodje en mijn eigen oudste kat liggen hier lekker samen te pitten. Gisteravond lagen ze allebei op de vensterbank boven de verwarming. Met Roodje gaat het heel goed. Van uitgemergelde kat is die eerst naar een bollebuik-kat gegaan en daarna heeft de bolling zich verspreid naar heupen en schouders zodat het nu een gewone weldoorvoede kat is. Blijft een leuk beest!