Met de socialisatie van Siepie lukt het niet erg. Hij is wel wat minder schuw dan in het begin maar hij blijft toch van me weglopen. Via de hengel met hem spelen lukt nog wel maar als ik dan dichterbij wil komen, is hij meteen weer weg. Daarom heeft Diny vandaag een caviakooi gebracht. Daarin is-ie in ieder geval letterlijk binnen handbereik en kan er dus een poging gedaan worden hem daaraan te laten wennen. Het vangen om ‘m in die kooi te krijgen was trouwens wel even een dingetje. Tenslotte kregen we hem achter de verwarming en toen hij vandaar wilde wegglippen, kreeg ik nog net een poot te pakken. Dat kwam me te staan op een paar harde beten in mijn vinger waarvan er een door mijn nagel ging. Toch maar niet lodgelaten… Hopelijk gaat het niet ontsteken.

In de kooi heb ik hem wat kunnen voeren van een stick met geleivoer. Het laatste restje heeft-ie zelfs van mijn vinger gelikt. Maar toen ik het later nog eens probeerde, vertikte hij het van mijn vinger te eten.