Vanavond ontdekte ik opeens dat het katertje hinkte met zijn rechtervoorpoot. Ik kon het wel voorzichtig aanraken maar als ik drukte, mauwde hij meteen. Ik wou eerst even afwachten of het geen klein pijntje was dat vanzelf weer verdwijnt maar ik heb voor de zekerheid toch maar even Diny ingeseind. Die was toevallig in de buurt (snotterende kittens die er geen rekening mee gehouden hadden dat het weekend was) en kwam daarom meteen om pijnstiller te brengen. Ze dacht dat het misschien gewrichtontsteking was. Dat komt vaker voor als reactie op de enting. Zou goed kunnen want hij zat vanochtend ook al te mauwen: toen kon ik niets bijzonders ontdekken, dus dat wijst op een langzaam opkomende pijn en niet op een plotselinge pijn door een val. Dus maar een paar daagjes pijnstiller proberen en hopen dat het overgaat.

Het vrouwtje had zich bij binnenkomst Diny verstopt. Lijkt een beetje op d’r moeder: zover mogelijk wegkruipen, je kop wegstoppen en dan denken dat je onzichtbaar bent.

De vorige keer dat ze weggekropen was, moest ik haar echt uit de hoek peuteren. Dit keer kwam ze uit zichzelf tevoorschijn toen ze merkte dat ik in de buurt was. Dat is vooruitgang!