Gewicht:
Aan het gewicht te zien is de diarree van Siep1 over. Morgen nog een keer wegen en dan geloof ik het wel.
Het was een hete dag vandaag en de hele familie is redelijk uitgevloerd… Er zou nog een onweersbui komen. Die frist dan hopelijk de boel wat op!
Een hete dag, dus drinken is belangrijk!
Gewicht:
Gewichtstoename van Siep1 houdt niet over dus die zal nog wel steeds diarree hebben. In de bak zag ik ook wat bij elkaar geklonterde dunnigheid, leek meer consistentie te hebben dan wat er gisteren uitkwam.
De kittens hebben weer eens een rustdag lijkt het. Zo dadelijk maar weer eens proberen er wat activiteit in te krijgen…
Gewicht:
Het mannetje (Siep1 dus) heeft diarrhee (gele soep; nog niet waterig). Het kan zijn dat hij meegesnoept heeft van het natvoer dat ik aan moeder gegeven heb. Dat gaat nu dus maar even on hold.
Ik heb de hengel teruggevonden en daar een tijd mee met de kittens zitten spelen. De motoriek is alweer een stuk verder dan gisteren.
Het bangelijke kitten heeft een hele tijd aan mijn benen zitten snuffelen en blijkbaar geconcludeerd dat die niet eng zijn: als ik op de grond zit, durft ze eroverheen te springen en er zelfs op te staan (lekker dan, die scherpe nageltjes🙄). Mijn handen zijn nog een brug te ver. Maar goed, er zit schot in!
Toen ik vanmorgen boven kwam was er weinig activiteit. De kittens lagen bij moeder te zogen en toen moeder wegging, bleven ze gewoon liggen… Een uurtje later kwam er plotseling leven in de brouwerij. De motoriek komt nu echt op gang: veel geren, geklim en gespring. Nieuw was dat het extraverte kitten toen ik op de grond zat opeens tegen mijn blouse opkrabbelde naar mijn schouder. Die vind het ook steeds leuker om met mijn tenen en mijn vingers te spelen. Het andere kitten vindt het allemaal heel interessant, maar durft er zich toch niet mee te bemoeien…
Gewicht:
Het rooie rolding is een van de favoriete speeltjes van de kittens. Ze jagen erdoor en omheen, verstoppen zich erin/achter en knabbelen aan de lintjes die eraan hangen.
Vandaag merkte ik voor het eerst dat de kittens in mijn richting komen als ik in de kamer ben. Het ene klimt ook al op mijn broek als ik op de grond zit en vindt het leuk om met mijn hand te spelen (en erdoor op zijn buik gekriebeld te worden). Het andere is wat terughoudender maar zit dan wel belangstellend te kijken wat er gebeurt. Dus dat zal eerdaags ook wel toenadering zoeken.
Moeder blijft moeilijk benaderbaar. De schuwheid wordt wel iets minder maar voorlopig is de vooruitgang minimaal.
De kittens gaan steeds meer spelen: met elkaar en met speeltjes. Alleen zijn ze nog moeilijk met geluidjes en beweginkjes te verleiden dat ze echt naar mij toe komen. Jammer is dat ze maar met zijn tweeën zijn: als je er bv. 4 hebt is er meer interactie en is er altijd wel 1 bij die met jou wil spelen – waarna de drempel voor de anderen een stuk lager wordt…
Update aan eind van de dag:
Gewicht:
Gewichtstoename is wat magertjes. Het was nogal warm en misschien hadden ze niet veel zin om te eten. Momenteel zit er trouwens wel een te eten.
Ik heb moeder net aan het spinnen gekregen! Toen ik haar haar dagelijkse aaibeurt gaf, hoorde ik het opeens. Een mijlpaaltje dus.
Gisteren hadden de kittens weer een slaapdag dus toen was er eigenlijk weinig te melden. Wel even zitten spelen met het extraverte kitten. Dat begint nu ook mijn handen, rafeltjes aan mijn broek enz. interessant te vinden. Dus daar zit schot in! Ook moeder wordt wat toeschietelijker.
Gewicht:
Die 780 gram van gisteren bij Siep2 is een beetje raar. Toch was het echt zo want ik heb het beest voor de zekerheid nog eens gewogen… Anyway, vandaag zijn ze weer even zwaar.
Ik wou eigenlijk een filmpje maken maar toen zaten ze net als op de foto en kwamen niet in beweging. Dus dat filmpje had niet zoveel zin…
Gewicht:
Groei is netjes en gaat op de gram nauwkeurig gelijk op!
Ze zijn vandaag een stuk levendiger dan gisteren. Een van de twee was druk aan het spelen met het blauwe pluizebolletje dat ik aan een draad het opgehangen. De andere keek wel toe maar hield zich een beetje op de achtergrond. Ik denk dat het steeds dezelfde is die op de voorgrond treedt, nl. het mannetje.
Moeder is wat minder bangelijk dan gisteren (kan wishful thinking zijn).
Ik heb gisteravond de schotten achter de verwarming weer weggehaald. De kittens wisten er toch steeds achter te komen en ik ben een beetje bang dat ze zich in de nesten werken en klem komen te zitten of zo. Gelukkig lijkt de familie nu niet meer de neiging te hebben zich daar te verstoppen!
Gewicht:
Gewicht neemt dus weer toe. Meneer en mevrouw zijn nu ook niet meer van elkaar te onderscheiden doordat de een wat forser/gevulder is dan de ander; je moet er echter onder kijken!
Ze zijn vandaag vrij rustig. Ik heb hier een hele tijd gezeten terwijl de kittens bij moeder te slapen/drinken lagen en dan ga je ze dus ook niet storen. Zonet scharrelden ze wel wat door de kamer maar nu liggen ze weer te luieren. Zo dadelijk maar eens kijken of ze tot een spelletje verleiden kan.
Het valt me wel op dat ze heel vrij zijn: ze zwerven door de hele kamer en lopen niet weg als ik ze wil pakken.
Moeder zit nog steeds in haar schuilhoekje. Ze blijft wel naar me blazen en grommen als ik in de buurt kom maar haalt niet uit. Als ik haar aai kalmeert ze wel maar erg blij is ze niet met me. Ik denk dat ze vooral bang is gepakt te worden want ze houdt heel nauwkeurig in de gaten wat ik met mijn handen doe.
Gewicht:
Siep2 (het vrouwtje) is wat afgevallen. Ik vond ook wat dunne ontlasting. Ik denk dat ze heeft meegesnoept van het blikvoer dat ik de moeder had voorgezet. Maar ze maken allebei een gezonde indruk dus nog niets om me druk over te maken.
De kittens beginnen nu ook meer te spelen: met elkaar en met een blauw pluizeballetje. Ook springen en klimmen ze al wat. Ik denk dat ze net in de week zitten waarin hun motoriek flink op gang komt.
Van mij trekken ze zich niet veel aan zolang ik rustig blijf zitten (ze zijn nu vlak naast mijn stoel aan het spelen). Maar als ik opsta deinzen ze nog wel geschrokken achteruit. Echte schuwheid is er echter niet bij. Ik verwacht dat ze over een paar dagen bij me op schoot springen!
Het dekentje in de stellingkast lijkt nu hun vaste slaapplekje. Ik vermoed dat ze er toch zelf op klimmen.
Moeder blijft verstopplekjes zoeken. Vanmorgen zat ze tussen de verwarming en de schotten die ik erachter had gezet. Nu zit ze weer achter de computer. En daar blijft ze dan zolang ik hier ben. Zo dadelijk maar weer even aaien en wat lieve woordjes zeggen. Of ze toeschietelijker gaat worden betwijfel ik…