Gezelschap voor Schildpadje: Witje en Roodje. Zojuist gebracht door Diny. Twee zusjes, gevonden in Deventer bij een drukke weg. Duidelijk aan mensen gewend (het kunnen dus weglopertjes zijn maar er heeft zich nog niemand gemeld). Ze zijn maar een paar dagen in het asiel geweest maar daar waren ze van elkaar gescheiden dus nu zitten ze voortdurend tegen elkaar te grommen… Een maatje groter dan Schildpadje (zo’n 2000 gram versus 1600 gram) maar dat geeft niet. Nou nog afwachten tot ze met elkaar gaan spelen.

Schildpadje speelt met d’r muis. Fascinerend om te zien hoe druk ze ermee is. En de manier van doen lijkt sprekend hoe de jonge kat van mezelf met een echte muis omgaat. Is spelen een oefening voor het echte jagen of is de echte jacht een spel?

Inmiddels wordt madam met de dag minder schuw. Ze komt uit zichzelf naar me toe (meestal om om eten te schooien) en loopt niet bij de eerste onverwachte beweging of geluid weer weg. Ook houdt ze in de gaten wat ik aan het doen ben: ze zit nu bv. op de rugleuning van de bank te kijken hoe ik aan het typen ben (en eerdaags begint dus de ellende dat ze te pas en te onpas op het toetsenbord springt;-). Aan oppakken blijft ze een hekel hebben; ze begint dan meteen te worstelen om weg te komen. Ik ben benieuwd of daar nog verandering in komt. Ik denk eigenlijk dat het een gepasseerd station is: daar had al in de 3e of 4e week mee begonnen moeten worden. Nu past het niet meer in haar motoriek.

Schildpadje is nog steeds wat aan de schuwe kant maar ze komt nu wel uit zichzelf op de bank liggen. Op schoot komen doet ze nog niet. Ik verwacht wel dat gaat gebeuren als het wat kouder wordt.

Ze is redelijk speels. Ik heb een tinkeldingetje aan een draad geknoopt (de draad staat toevallig ook op de foto). Dat zwaai ik dan heen en weer en daar jaagt ze dan achteraan. Maar ze speelt ook veel in haar eentje: soms ‘voetbalt’ ze met een balletje en ze heeft een zacht balletje en een stoffen muis die ze als haar prooi beschouwt: ze bespringt ze, draagt ze in haar bek en gaat ermee in een doos liggen om ermee te spelen. Dat eenzame spelen vind ik wel wat zielig: ik ben gewend aan meerdere kittens die met elkaar spelen. Daarom heb ik Diny gevraagd of ze nog ergens een zielepietje heeft zitten.

Geen echt nestje dit keer maar een kitten dat in het asiel eenzaam zat te wezen. Diny schat het ongeveer 15 weken oud. Zat sinds een week in het asiel. Is ergens gevonden maar waarschijnlijk wel in een huiselijke omgeving geboren want ze kent wel mensen. Dat waren dan waarschijnlijk mensen die haar niet kwijt konden en ook geen asielkosten wilden betalen…

Ze heeft wel een tijdje rondgezworven want ze is wel wat schuw en toen ze in het asiel kwam waren haar ogen ontstoken en moest ze aan de antibiotica. Maar momenteel maakt ze een kerngezonde indruk, alleen haar ogen zijn nog wat vochtig. Ze voelt ook goed doorvoed aan en is een prima eter!

Het is ook echt een mooi katje om te zien: behoorlijk donker maar met een mooie beige tekening bij de ogen en poten. Ik ga d’r maar weer Schildpadje noemen.

Denk trouwens niet dat ik iedere dag over haar ga schrijven. Ze is al zo oud dat de periode van grote veranderingen al achter de rug is. Erg lang blijven zal ze trouwens wel niet. Ze is nu nog aan de antibiotica maar als die kuur af is en ze haar schuwheid weer wat kwijt is kan ze geplaatst worden.