Toen Witje en Roodje kwamen, waren ze duidelijk een maat groter dan Schildpadje. Mar vandaag viel het me opeens op dat ze alledrie ongeveer even groot waren. Dus ik heb ze maar weer eens op de weegschaal gezet: Schildpadje was 2340 gram, Witje 2203 en Roodje ook iets van 2200 (die had natuurlijk weer geen zin om even stil te zitten tijdens het wegen). Die laatste twee zitten daarmee op zo’n 100 gram per week, dus normaal, maar Schildpadje is sinds de opname een het asiel (4 weken terug) 750 gram aangekomen, dus 175 gram per week! Blijkbaar had die toen toch wel een fikse voedingsachterstand – hoewel ik haar nooit te mager heb gevonden.

Gisteren was een drukke dag: ’s middags mijn zusje met d’r kleinkinderen (3 en 6 jaar). De kittens gedroegen zich zoals verwacht: Schildpadje verschool zich in de boekenkast, Witje liet zich wel aaien, maar trok zich terug uit het gewoel en ging op een stoel liggen slapen en Roodje genoot met volle teugen van het vrolijke gekkenhuis dat de 3-jarige ervan maakte!

’s Avonds had ik een overleg met iemand van de schaakclub. Roodje kwam er meteen bij: eerst krabde ze aan de broekspijpen van het bezoek en toen dat niet meteen aandacht opleverde, plantte ze zich pontificaal op de papieren die op tafel lagen… Die zorgt dus wel dat ze geen aandacht tekort komt!

Terwijl ik dit zit te schrijven krijgen ik een appje van Diny (die dus terug is van vakantie) dat ze met Edith voor morgenmiddag een afsopraak probeert te maken voor de overdracht van Roodje. Dus meteen maar even een afscheidsfotootje van ons aandachtsjunkie!

Al een tijdje niet gepost dus het wordt weer eens tijd!
Vanmorgen is Jeannette (valt in voor Diny) met Schildpadje en Roodje naar de dierenarts geweest: Roodje moest nog gechipt en Schildpadje nog geënt. Bovendien had ik bij Schildpadje een paar dagen geleden nog een fluitend geluidje in de ademhaling gehoord dus dat wilde ik ook nog even gecheckt hebben. Maar de dierenarts hoorde niks dus het zal ook wel niks geweest zijn.

Voor de rest gaat het ook goed. Zondag had ik Witje meegenomen naar mijn moeder om haar te laten zien (natuurlijk werd ze hartstikke mooi gevonden) en daar was ze meteen op haar gemak: ze snuffelde in alle hoeken en gaten van de kamer en heeft verder het grootste deel van de tijd midden in de kamer helemaal uitgestrekt liggen slapen.
Ze wordt trouwens steeds speelser, voornamelijk met pennen. Vanochtend was ik wat aan het opschrijven en dan komt ze daar meteen op af om tegen de pen te tikken. Op het filmpje is ze ook met een penachtig voorwerp (ik weet zelf niet wat het is) aan het spelen. Ze is wel een kwartier zo bezig geweest.
Jeannette zei dat er iemand was die belangstelling had dus je hebt kans dat ze gauw weg is!

Roodje en Schildpadje zijn nog steeds dikke vrienden (die ik iedere dag wel een keer uit elkaar moet halen omdat ik het wederzijdse gegrom zat ben). Ik merk ook dat Witje soms even meespeelt. ’s Ochtends doe ik vaak het kattenluikje even dicht en laat ze op de gang. Vandaaar kunnen ze de rest van het huis (slaapkamer, douche, berging) verkennen. Schildpadje is daar het ondernemends in. Roodje is voornamelijk geïnteresseerd in de brokjes van mijn eigen katten die op de gang staan. Eigenlijk vindt ze die helemaal niet lekker, maar als ik haar er weghaal gaat ze wel heerlijk ontevreden mauwen.

Schildpadje is niet zo’n dozenkat. Volgens mij is dit de eerste keer dat ik haar in een doos zie. Voorheen ging ze weleens bovenop de plant liggen die ernaast staat dus dit is wel een vooruitgang.

Deze foto geeft aardig de verhoudingen weer zoals die nu zijn: Roodje en Schildpadje zijn dikke maatjes (de dagelijkse vechtpartijen moeten we maar als Roodjes opvatting van wat vriendschappelijk gestoei), Witje hoort er ook graag bij maar geeft toch net wat meer voorkeur aan een mens. Ten opzichte van een week geleden is er dus best wat ten goede veranderd!

Roodje gaat naar het gezin dat er afgelopen maandag was! Dat is een prima match: ik weet zeker dat de kat het daar naar zin gaat hebben (en hopelijk ook 24 jaar worden) en dat iedereen daar er veel plezier aan gaat beleven. Jammer dat ze Schildpadje niet erbij nemen maar dat is zo’n makkelijk beest dus daar vinden we ook wel een goede bestemming voor!

Zoals veel katten drinkt Witje het liefst ergens anders uit dan uit een bakje… Het gaat trouwens erg goed met haar. Ze speelt volop. Het liefst met pennen die ze overal uit pennenbakjes vist en dan op de grond gooit. Zij en Schildpadje jagen ook veel achter elkaar en soms doet ze zelfs een spelletje met Roodje (die zit dan op de krabpaal, Witje eronder en dan maar slaan naar elkaar). Het gegrauw tussen die twee lijkt helemaal verdwenen.

Zojuist vond het gebruikelijke ochtendgevecht plaats tussen Roodje en Schildpadje. Het zag er nogal komisch uit: ze zaten op hun gemak naast me op de bank en Schildpadje had opeens zin in vechten. Dus oortjes in de nek, grommen en poot dreigend uitsteken. Roodje dus ook, maar die had eigenlijk geen zin, dus na een paar wederzijdse brompartijen en uithalen droop Roodje af. Dus dat is wel een hele vooruitgang vergeleken met de vorige dagen!

Nu richt Schildpadje zijn ‘agressie’ op Witje. Die vindt het blijkbaar wel leuk. Ze spelen een beetje verstoppertje door de kamer en als de een de ander ziet, sluipt-ie ernaartoe en volgt er een korte jachtpartij. Het is mooi te zien dat Witje dit soort dingen nu ook leuk vindt!

Gisteren waren er kijkers: een druk, leuk gezin met 3 kinderen. Roodje genoot ervan, Witje vond het ook prima maar mengde zich niet zo in de drukte; voor Schildpadje was het een beetje teveel van het goed, dus die verstopte zich. Voor mij was het gedrag van Roodje en Witje totaal nieuw: de meeste kittens die bij mij zijn opgegroeid balanceren tussen bangheid en nieuwsgierigheid als ze een nieuw gezicht zien; en als ze meerdere nieuwe gezichten tegelijk zien zoeken ze toch wel gauw een veilig plekje (dus zoals Schildpadje). Roodje en Witje dus niet! Blijkbaar zijn ze grootgebracht in een omgeving met veel kinderen die veel aandacht aan hen besteedden. Toch vreemd dat er dan geen eigenaren zijn komen opdagen…

Het was uiteraard moeilijk voor het gezin om te kiezen. Witje is natuurlijk betoverend mooi wit en knuffelig maar zal waarschijnlijk niet goed aarden in de drukte (volgens mij; gisteren trok ze er zich ook wat uit terug). Voor Roodje is drukte geen bezwaar (integendeel denk ik) maar ze lijkt heel erg op de oude kat van het gezin en dat voelde minder prettig aan. Dus dat is een moeilijke keuze die ze moeten maken. Misschien willen ze er een tweede kat bij. Dat zou dan Schildpadje zijn. Die liet zich nu wel nauwelijks zien maar het is een kat die niet over zich heen laat lopen en niet bang is. Ook heeft ze graag aandacht, dus die zal (denk ik) in het gezin na een paar dagen ook wel haar plek vinden… Ben benieuwd, ik heb er in ieder geval een goed gevoel bij!

Inmiddels heeft zich de tweede ronde van de match Roodje-Schildpadje voltrokken. Wederom naast me op de bank, wederom op initiatief van Schildpadje en wederom had Roodje er geen zin in. Dus nu liggen ze lekker naast elkaar te chillen…

Even een tegenwicht voor het slaapverwekkende filmpje van gisteren. Ter illustratie van hoe de dames dus ook kunnen zijn. Meestal grijp ik trouwens meteen in als het er zo ruw aan toe gaat. Vanochtend was de agressie minder langdurig dan gisteren, dus misschien is het over een paar dagen helemaal van de baan en wordt er gewoon gespeeld!

Vanochtend had Roodje weer een agressieve bui. En nu is het weer pais en vree… Blijkbaar komt er ’s ochtends een vloedgolf adrenaline los. Als ik ingrijp houdt ze wel even op, maar die adrenaline zit er dan nog: ze probeert het dan wel fijn te vinden om opgepakt en geaaid te worden maar ze blijft grommen en houdt haar nagels uitgestoken. Gelukkig geeft Schildpadje goed partij en valt ook zelf aan. Maar ze is toch wel 4 ons minder en delft dus steeds het onderspit.

Ondertussen begint Witje het steeds beter te doen: ze mengt zich een beetje in de strubbelingen tussen Roodje en Schildpadje en begint ook met voorwerpen te spelen. Vooral op pennen is ze gek en aangezien het daar hier in huis van wemelt…

Zo zag het er vanavond uit toen ik op de bank tv aan het kijken was. Zolang er geen hoogopspelende adrenaline is kunnen ze nu prima elkaars aanwezigheid verdragen! Roodjes plek is trouwens meestal op mijn schouder of bovenop mijn borst. Schildpadje is nog nooit bij me op schoot geweest, maar ligt vaak pal naast me, zoals nu.

Een vredig tafereeltje… Maar zo was het vanochtend niet: Roodje zat op een vreselijk fanatieke manier achter Schildpadje aan (die zich trouwens goed weerde en af en toe in de tegenaanval ging). Op een gegeven moment heb ik maar ingegrepen door Roodje tamelijk hardhandig uit het gevecht te trekken en op harde toon toe te spreken (natuurlijk snapt zo’n beest dat niet echt maar het is uit de vechtmodus). Daarmee was het niet meteen over maar wel wat minder.

Wat later zat Roodje bij mij op schoot en liet zich lekker aaien. Tevreden gespin totdat Witje in de buurt kwam: toen was het meteen gegrom, geblaas en slaan van de kant van Roodje. Het lijkt jaloezie: als ze aandacht krijgt en een ander komt erbij ziet ze dat meteen als een potentiële aandachtsdief.

De vijandelijkheden tussen Roodje en Schildpadje gaan langzaam over in spelen. Ze jagen beurtelings achter elkaar aan, het gaat nog wel met gegrom gepaard maar ze hebben er allebei plezier in. Op de foto zitten/liggen ze tegen elkaar aan op de bank.

Witje houdt zich wat afzijdig van alle gedoe. Momenteel speelt ze haar eentje met een pen. Voor haar is het waarschijnlijk wel prettig dat haar drukke zus haar aandacht wat verlegd heeft! Ik ben benieuwd of er nu een wat vreemdzamer relatie tussen de zussen opgebouwd kan worden!

Aan het begin van de dag was het een en al gegrom en agressie tussen vooral Roodje en Witje (Schildpadje kreeg af en toe ook een grauw mee). Roodje was de grote agressor die voortdurend de anderen op de huid zat. Normaal raken kittens hun energie kwijt door met elkaar te spelen maar blijkbaar hebben de nieuwelingen dat nooit geleerd. Vreemd… vooral omdat ze wel met mensen kunnen omgaan. In de loop van de dag ging het wel wat beter. Ik heb Roodje een beetje uitgedaagd met speeltjes. Daar is ze bang voor maar uiteindelijk ging ze er toch een beetje achteraan. Ook met Schildpadje begon ze wat te spelen (wel nog met veel gegrom en staartgezwaai) en Witje en zij verdragen elkaar nu een stukje beter. Ik ben benieuwd hoe dit zich verder ontwikkelt…