Zwartje is net opgehaald door Melissa, dus Witvoetje is als laatste overgebleven. Zo dadelijk komt Dagmar om ook haar op te halen en dan is het huis weer helemaal voor mij en mijn eigen katten.
Het was de laatste weken wel gezellig met dit tweetal en ik zal de drukte dan ook best even missen. Ik heb nog nooit kittens gehad die zolang bleven en door die lange periode ontstaat ook een beetje het gevoel dat het je eigen kittens zijn.
En nu is ook Witvoetje weg. Ze gaat met Dagmar naar Leiden, de stad waar ik 25 jaar gewoond heb.
Alle deuren kunnen dus weer open, overbodige kattenbakken opgeruimd, mijn eigen katten kunnen de kamer weer in bezit nemen en in veiligheid gebrachte planten kunnen weer terug op hun eigen plek. Tot Diny weer belt dat er nog een moederkat of moederloze kittens een plekje nodig hebben!
Nog 1 dag en dan kan ik weer rustig mijn krantje lezen! Toch zal ik deze 2 druktemakers wel missen de eerste dagen.
Zojuist voor het laatst gewogen:
Witvoetje: 1758 (+120 sinds afgelopen zondag)
Zwartje: 2384 (+101 sinds afgelopen vrijdag)
Witvoetje haalt dus nog steeds lekker in en Zwartje blijft goed doorgroeien. Het zijn ook allebei goeie schrokops – alle kittens uit dit nestje trouwens – misschien een gevolg van het hongerlijden toen hun moeder hen in de eerste weken te weinig kon geven en ze nog te jong waren om zelf te drinken.
Hoera, een nieuwe doos! De kittens hebben weer iets om zich op uit te leven. Deze doos is trouwens echt op maat: er past precies 1 kitten in!
De kittens hebben definitief besloten dat ze niets van stofzuigers moeten hebben. Bij andere nestjes stofzuigde ik nooit in het bijzijn van kittens omdat ik ze niet onnodig de stuipen op het lijf wou jagen maar dit nestje is zo zelfverzekerd en nieuwsgierig dat ik dacht dat het wel kon. De eerste keren bleven ze ook toekijken; Zwartje deed zelfs pogingen de zuigmond aan te vallen. Maar vandaag hadden ze het wel gehad met dat lawaaiïge geval en verdwenen ze meteen naar boven toen ik hem aanzette.
Een mooie dag vandaag. Mijn eigen katten genieten van het zonnetje. Ze komen in deze tijd wel veel aandacht tekort maar zo slecht hebben ze het toch nog niet!
Een kat in een doos in een doos met een propje zilverpapier: wat kan geluk toch simpel zijn! Dit is trouwens volgens mij de eerste keer dat ik Witvoetje zo fanatiek bezig zie. Ze gromt er zelfs bij als ik of Zwartje pogingen doe het af te pakken!
Nog een paar nachtjes slapen… en dan kan ik mijn afwasmachine weer uitruimen zonder katjes die in kastjes en laden springen! En die als je eruit trekt met alle vier hun pootjes schrap zetten zodat als je niet uitkijkt de halve inhoud van het kastje mee komt 🤔!
Waarschijnlijk worden allebei de kittens donderdag opgehaald. Ik zal ze dan wel even missen want het zijn 2 hele leuke katjes geworden. Toen het hele nest nog compleet was, waren de Zwartjes altijd een beetje op de achtergrond maar nu ze meer de ruimte hebben, nemen ze die ook wel in. Ze houden ook erg in de gaten wat ik doe en steken overal hun neus in (zie foto’s).
Ik heb Witvoetje net nog even gewogen. Die was nu 1638 gram. Dus 91 gram meer dan 2 dagen terug. Ze heeft dus al bijna 1 ons gewicht teruggewonnen: dat gaat goed!
#oeps #domdomdom Ik heb vanmiddag zeker anderhalf uur lang per ongeluk de deur naar de gang open laten staan. Daar stond ook de buitendeur open en konden ze ook door het kattenluikje naar de tuin. En vandaar in theorie en met wat moeite de wijde wereld in. Maar dat hebben ze niet gedaan. Misschien zijn ze wel even in de tuin geweest maar toen ik het ontdekte waren ze gewoon in de kamer. In ieder geval is nu wel mijn gevoel bevestigd dat het geen wegloopkatjes zijn!
Gewicht van Zwartje is een beetje op de gok want die wilde absoluut niet even stilzitten. De ‘diarrheeschade’ bij Witvoetje is zo’n 250 gram (want ze had 100 gram zwaarder moeten zijn maar is bijna 150 gram lichter). Volgens Diny trekt dit echter gauw bij.
Madam is nu helemaal beter. Ontlasting mag nog wel tikje droger maar diarrhee is over. Samen met Zwartje is ze nu het speeltekort van de afgelopen week aan het inhalen!
Toen ik de kittens vanochtend uit de kiittenkamer liet, had ik het idee dat Witvoetje wat wankel op haar poten stond. Maar ze leek wel wat opgewekter: kwam tamelijk enthousiast naar me toe en keek wat opmerkzamer uit haar ogen (dat laatste is misschien inbeelding van mij). Voeding ging er weer vrij moeizaam in, maar toen ik haar wat later het speciale water toediende ging dat opeens heel soepeltjes! Ze is ook wat beweeglijker dan gisteren. Toen heeft ze de halve dag op de leuning van de bank gezeten, nu ‘ontsnapte’ ze bv. met Zwartje mee de gang op toen ik de deur opendeed. Ook krabde ze aan de krabpaal en wat later sprong ze er bovenop en sloeg vandaar naar Zwartje die haar van onderen belaagde. Dus er is vooruitgang!
Zwartje baalt er natuurlijk van dat zijn zusje nauwelijks sjoege geeft als hij met haar wil spelen. Dus hij richt al zijn energie op mij: hij volgt al mijn bewegingen, loopt me overal achterna, klimt in mijn broek en ‘vecht’ met mijn hand. Dat doet hij trouwens heel netjes: ik voel zijn nagels en tanden wel, maar mijn handen blijven helemaal kras- en sneevrij. Als ik de gang op ga, doe ik geen pogingen meer hem in de kamer te houden. Hij loopt rustig mee, verdwijnt in de berging om rond te struinen tussen alles wat daar staat of glipt de slaapkamer in en snuffelt wat aan mijn oude kat die daar meestal op het bed ligt. Vandaar kan hij ook naar buiten maar daar heeft hij nog geen serieuze poging toe gedaan.
Witvoetje is in de loop van de dag verder opgeknapt. Zie de foto hierboven en vergelijk met die van gisteren. Vanmiddag heeft ze wat geweekte glutenvrije brokjes gegeten (die vinden ze lekkerder dan gewone brokjes) dus dat is een eerste stap naar het weer zelfstandig eten!
En vanavond at ze ook weer harde brokjes. En speelt ze weer volop met Zwartje. En geeft ze weer invulling aan het begrip kattenkwaad… Ik geef ze zo dadelijk en morgenochtend nog wat speciaal voer en probeer haar ontlasting in de gaten te houden en dan geloof ik het verder wel!
Vanmorgen zat er wat substantie in Witvoetjes poep. Toedienen van pap via het spuitje gaat steeds beter, dehydratie-water lukt minder goed. Probleem is dat ik eigenlijk met één hand haar kop/bek/voorpoten vast moet houden terwijl ik met de andere het spuitje bestuur. Dat gaat wel met een kitten van 4, 5 weken maar Witvoetje is te groot. Dus ik kan de poten niet in bedwang houden en daarmee probeert ze de hand met het spuitje weg te duwen. Waarbij ze natuurlijk haar nagels uitsteekt… Maar goed, uiteindelijk lukt het wel.
Ik zit nu eigenlijk te wachten op het moment dat ze zelf weer aan het eten gaat. Maar dat doet ze nog niet. Ze loopt wel naar de voerbakjes toe en kijkt ernaar en that’s it. Schiet dus nog niet erg op.
Witvoetje is nog steeds ziek. Ze lijkt wel wat opgewekter dan gisteren maar ik kan me vergissen. Gistermiddag/avond wilde ze absoluut niet drinken/eten en worstelde ze vreselijk als ik haar met een spuitje water/voeding in de bek wilde geven. Maar toen ik eind van de avond de bakjes drinkwater ververste begon ze waarempel spontaan te drinken. En vanmorgen na het water verversen weer! Ik denk dat het de temperatuur van het water is. Ik ben nu aan het kijken hoe ik het dehydratiewater en de vloeibare voeding op kraanwatertemperatuur (13°, dus tussen kamertemperatuur en koelkasttemperatuur in) kan krijgen en of ze het dan ook makkelijker inneemt. Overigens gaat het toedienen met spuitje ook wel iets makkelijker dan gisteren.
Zojuist vloeibare voeding toegediend. Ik had een nieuw spuitje en daarmee ging het redelijk goed. Witvoetje went er een beetje aan en ik heb de indruk dat haar afkeer ook minder wordt. Na afloop konden mijn kleren wel in de was; Witvoetje werd liefdevol schoongelikt door Zwartje. Zo dadelijk het rehydratiewater weer eens proberen. Diny heeft ook het melkpoeder gebracht waarmee ik de kittens de eerste weken heb bijgevoed. Dat kent ze dus en vindt ze lekker dus dat ga ik vanavond proberen.
Witvoetje is nog steeds een beetje ziek. Diny heeft de temperatuur opgenomen (was een hele worsteling dus er zit nog pit genoeg in het dier!) maar ze had geen koorts. Wel diarrhee (al kwam er niet veel uit). Er zijn de laatste dagen meer gastgezinnen waar kittens dit soort verschijnselen hebben. Dus het lijkt erop alsof er een virusje rondwaart. Ik heb haar water gegeven met daarin poeder tegen uitdroging is opgelost. Het eerste beetje moest ik haar met een spuitje in de bek geven maar daarna begon madam zelf te drinken. Zo dadelijk geef ik haar ook nog wat vloeibare voeding.
Mijn eigen katten hebben trouwens ook weleens van die dagen waarin niet willen eten/drinken en lusteloos zijn. Dan wacht ik maar gewoon af tot het voorbij is. Maar met een kitten is het toch anders.
