Vandaag is Maartje weggegaan. Het ging best goed. Voor Diny kwam om de familie op te halen (kittens voor de eerste enting; Maartje voor de sterilisatie) had ik de kittens in reismandjes gedaan, Maartje zat daarbij bovenaan de trap toe te kijken en vond het blijkbaar wel goed. Alleen toen ze zelf in een mandje moest, stribbelde ze flink tegen (maar dat doen wel meer katten).

Inmiddels zijn de kittens weer terug. Na terugkomst hebben ze even lekker uitgeraasd en nu zitten er 3 bij mij op schoot en ligt de rest ergens anders voor pampus. Missen ze mams? Totààl niet! Wat dat betreft werkt het bij katten totaal anders dan bij mensen.

Voordeel van dat Maartje weg is, is trouwens wel dat ik mijn eigen katten nu ook weer in de kamer kan laten als de kittens er zijn. Of ze het prettig vinden met die indringers in hun territorium is een tweede maar ze hoeven zich in ieder geval niet meer buitengesloten te voelen. Ik verwacht dat mijn oudste kat op den duur vanaf de tafel hooghartig zal gaan liggen toekijken naar het kittengedoe. Mijn jongste kat zal waarschijnlijk gewoon zijn gang gaan, af en toe blazend of een mep uitdelend als een kitten te opdringerig wordt. Dat is dan ook weer leerschool voor de kittens.

Inmiddels hebben Moos en Witvoetje kennisgemaakt met mijn jongste kat. Erg hartelijk was het niet en van de weersomstuit gingen ze tegen elkààr een hoge rug opzetten.