Weer een filmpje van spelende kittens. Je kunt zien hoe ze steeds sneller en behendiger worden. De Zwartjes krijgen nu ook belangstelling voor hoge dingen: vanochtend probeerde er een grip te krijgen op het plateautje boven de krabpaal en zojuist ging er een op zijn achterpootjes tegen het paarse kastje staan. Ook wordt er af en toe geprobeerd vanaf de omgekeerde prullenbak op de zitting van de bureaustoel te komen, maar dat is nog te hoog gegrepen. Maar nog een paar dagen dan springen ze vanaf de grond tegen de stoelen op en grijpen zich met hun nagels vast in de stof van de zitting. Dan wordt het tijd de planten die ik hier nog heb staan in veiligheid te brengen.

Ze eten nu allemaal brokjes. Gisteren was Diny er en toen zag ze dat ook Schildpadje brokjes zat te verorberen. Van een van de Zwartjes (welke?) was ik ook nog niet zeker, maar vanmorgen zaten ze alletwee tegelijk te eten, dus toen was het duidelijk.

Zo juist was er bijna een met mij de deur uitgeglipt (ik had er vijf even in de doos gezet en dacht dat de boel onder controle was maar nummer 6 kwam ineens vanuit het niets). Zo’n kitten kan dan de trap af stuiteren. Dat is niet zo erg, maar het grote gevaar is dat ze in de smalle spleet links van de trap vallen en dan maken ze een behoorlijke val die eindigt op de tegels. Dus ik heb die tegels maar afgedekt met een deken. Vorig jaar had ik trouwens een kitten dat met zijn onderlijf in de spleet viel. Dat was al wat groter, dus kop, schouders en voorpootjes pasten niet en het verbaasde kitten gleed keurig langs de rand omlaag, wat erg grappig was om te zien (maar ik heb er natuurlijk geen filmpje van).

De animo voor de melk neemt af, ongetwijfeld een gevolg van dat er nu ook brokjes gegeten worden. Of ze het allemaal doen weet ik niet. Ik zag vanmorgen een van de Zwartjes bezig maar of het andere Zwartje er ook al aan toe is weet ik niet. Ook Schildpadje heb ik nog niet aan de brokjes gezien.

Verder krijgen nu ook de speeltjes wat meer aandacht. De groene en grijze muis zijn in trek en ook de zachte balletjes. De harde plastic balletjes minder (die maken ook een rinkelend geluid).

Starring (in order of appearance): de Rooie, Bijdehantje, Moederpoes, Witvoetje, Zwartje (de ene), Zwartje (de andere) en Schildpadje.

De kittens beginnen een beetje de hoogte op te zoeken. De Rooie is al een tijdje in de weer in en op het onderste deel van de krabpaal en vandaag waren ze daar met zijn drieën mee aan het spelen. Op mijn prullenbak, die ik omgekeerd heb, kunnen ze nu allemaal al heel makkelijk komen en zojuist zat daar een van de Zwartjes te kijken of-ie in de bureaustoel die er naast stond kon komen. Maar dat was blijkbaar nog wat te hoog gegrepen. Schildpadje, die op het filmpje nog een beetje weggekropen achter de verwarming zat, zit trouwens nu gezellig op die prullenbak en kijkt toe hoe ik dit aan het typen ben.

Breaking!!! Momenteel zitten de Rooie, Bijdehantje en Witvoetje voor het eerst brokjes te eten. En niet de kleine brokjes, maar de grote (grappig: dat was bij het vorige nestje ook zo). De Rooie zit er zelfs bij te grommen (terwijl de bak toch echt mudjevol is)!

Gisteren helemaal vergeten wat te schrijven. Waarschijnlijk ook omdat er niet echt bijzonders te melden was. Ik heb gekeken hoe ze reageerden op de hengel. Ze keken er wel naar en af en toe staken ze een poot uit naar het zakje dat eraan hangt maar het was niet wereldschokkend.

Vandaag opnieuw de hengel geprobeerd. Ze volgen met hun ogen het zakje wel goed (als publiek dat naar een pingpongwedstrijd kijkt). Een van de Zwartjes zat een tijdlang te voetballen met een prop papier en Schildpadje speelde even met de groene muis. Ik heb het idee dat er iets meer spelgedrag met voorwerpen is. Dat zou volgens de boekjes moeten ontstaan als moeder mindert met zogen, maar de huidige situatie is nu natuurlijk een beetje raar door het bijvoeden.

Etenstijd…

Het ritueel ziet er nu als volgt uit: 1) ik doe beneden een klein bodempje melk op een schoteltje, 2) ik doe bovenaan de trap de deur op een kier, 3) moeder glipt er dan door om de melk op het schoteltje op te likken, 4) ik open de deur iets verder zodat ikzelf er net door kan, 5) de kittens hebben door dat ze melk krijgen en rennen naar de bakjes (dus proberen niet meer te ontsnappen tussen mijn benen door!), 6) ik schenk de bakjes vol en de kittens beginnen te smikkelen, 7) ik help het kitten dat geen bakje kan vinden (er is er altijd wel eentje!), 8) als iedereen uitgegeten is haal ik nog halfvolle bakjes weg, 9) ik laat moeder weer binnen die overige restjes enthousiast oplikt!

Het is nu iets meer dan een week geleden dat ik met bijvoeden begonnen ben, dus ik ben benieuwd hoeveel ze aangekomen zijn (vergeleken met precies 1 week geleden):

• Rode: 487 gram (+136)
• Grijze cyper: 471 (+163)
• Gemarmerd met rood: 452 (+108)
• Zwarte met witte bef: 502 (+114)
• Zwart 1: 492 (+133)
• Zwart 2: 497 (+117)

Dus met name Bijdehantje heeft flink ingehaald. Schildpadje is nu het lichtste, maar die is toch ook meer dan een ons aangekomen, dus niets om me zorgen over te maken. Dit is gewoon een matige eter (kun je ook wel zien aan haar drinkgedrag: ze begint vaak als laatste en houdt er vaak als eerste mee op; dit zie je ook op het filmpje).

Geen nieuws is goed nieuws.

De motoriek van de beestjes ontwikkelt zich goed. Ze staan mooi rechtop op de pootjes en lopen alsof ze nooit anders gedaan hebben. Klimmen doen ze nog niet veel. Wel springen ze moeiteloos op en af lage dingen. Het valt me verder op dat ze nog nauwelijks belangstelling hebben voor balletjes, enz. De afgelopen dagen werd er weleens een balletje aan het rollen gebracht maar die belangstelling lijkt weer verflauwt. Belangstelling voor mijn voeten is er wel nog steeds volop.

Vanmorgen stond de hele familie al mauwend achter de deur toen ik in de keuken de melk aan het klaar maken was. Ze moesten nog even geduld hebben want de melk moest nog afkoelen.

Momenteel zijn de drie Zwartjes aan het drinken bij moeder, de Rooie en Bijdehantje doen schijnaanvallen op moeders kop en Schildpadje zit lekker in het mandje zich te wassen. En ik drink koffie en zie dat goed is…

Deze foto is van iets later. De Zwartjes zijn aan de moederborst in slaap gevallen, Schildpadje en de Rooie zijn ook nog maar wat gaan drinken en Schildpadje vist even achter net.

Overigens wel een verschil met vorig jaar toen ik die moederkat had waarmee geen land te bezeilen viel: toen moest ik echt moeite doen om de kittens te verleiden in mijn buurt te komen; deze kittens zijn ze vertrouwd dat je moeite moet doen als je ze úít je buurt wilt hebben! Destijds ging het pas beter toen de moeder weg was maar deze moeder mag nog wel een tijdje blijven…

De kittens hebben hoge verwachtingen van me. Iedere keer als ik de kamer binnenkom, komen ze meteen uit het mandje en rennen luid piepend naar me toe. Als ik geen melk bij me heb, blijven ze piepen, draaien om mijn benen heen en lopen heen en weer naar de lege bakjes… Eind van het liedje is dan meestal dat moeder een roepende mauw laat horen en dat de hele familie zich op haar tepels stort.

Het ronde mandje lijkt trouwens hun vaste slaapplek geworden. Daar passen ze precies in met zijn zessen. Dat moeder er niet meer bij past zal ze een zorg wezen… En moeder lijkt dat zelf ook geen probleem te vinden.

Schildpadje lijkt een beetje de einzelganger van het stel.Die is vaak in d’r eentje ergens mee bezig, komt als laatste aan als ik met melk kom, enz.

De Rooie is het meest een mensenkat (lijkt het). Die vindt het wel fijn om op schoot te zitten en zit vaak op mijn voeten.

Bijdehantje is… nou ja, bijdehant. Die voert de rij aan als ik binnenkom (loopt dan ook echt hard) en houdt ook in de gaten waar moeder mee bezig is.

Van de twee Zwartjes heb ik geen duidelijk beeld. Ze zijn vaak met elkaar aan het spelen (ook wel met de anderen) en kunnen je heel lief vragend aankijken met hun mooie grote ogen (zie foto).

Witvoetje hoort ook bij het zwarte legioen en ook over haar kan ik weinig zeggen. Soms als het dringen is om de voerbakjes wil ze per se bij een bakje dat al bezet is terwijl pal naast haar nog een onbezet bakje staat. Dus misschien wordt het zo’n grappig-domme, lievige kat.

Een van de Zwartjes speelde vandaag even met een balletje (een tikje met de poot geven, erachteraan en weer een tikje met de poot; ‘voetballen’ dus). Bijdehantje zag het en probeerde het ook. Gokje: over 2 dagen zitten ze allemaal achter alles aan wat beweegt!