Een relaxte zaterdagmorgen. De kittens doen hun ding en ik ook. De temperatuur is redelijk (het is bewolkt en buiten staat een fris windje), in ieder geval ligt Maartje niet meer te hijgen.
Nieuwtje: gisteravond had ik de hele familie naar beneden gehaald. Wat later kwam de Rooie opeens de trap afgestiefeld. Die was dus blijkbaar tussendoor ongemerkt naar boven gegaan! Zojuist was ook een van de Zwartjes bezig met een serieuze poging de trap te beklimmen. Maar toen ging Maartje zich er mee bemoeien: die ging ook de trap op en pakte het Zwartje in zijn nek en probeerde hem weer naar beneden te dragen. Dat mag dus blijkbaar nog niet van moeders! Het naar beneden dragen lukte trouwens niet erg: de kittens zijn daar inmiddels te groot en te zwaar voor. Dus het kitten viel weer uit Maartjes bek en stuiterde een paar treden naar beneden.
Ziet er allemaal goed uit; allemaal ruim boven de 100 gram erbij de afgelopen week. Schildpadje zit nu ook al bijna aan de gewenste 7 ons. Ik merkte ook dat ze er wat eerder erbij was als ik ze melk kwam brengen; ik weet niet of het een sterkere eetlust is of dat ze wat brutaler wordt. Trouwens een hele lieve kat; ze ligt nu lekker te doezelen tegen mijn arm aan terwijl ik dit aan het typen ben.
De bodem van de zak melkpoeder komt weer aardig in zicht. Ik denk dat ik nog een halve week vooruit kan. Daarna stop ik ermee. Ze eten nu allemaal goed brokjes en die hebben ook voldoende voedingswaarde. De familie zal het wel niet leuk vinden. Eerlijk gezegd zal ik het gedrang om de bakjes ook wel een beetje missen!
Een van de Zwartjes sprong gisteren van de leuning van de stoel op de leuning van de bank: een mooie zweefsprong van zo’n 60 centimeter! De Rooie zat gisteren op de vierde tree van de trap maar verder naar boven gaan ze nog niet.
Soort van selfie met Schildpadje (snap nu ook het nut van selfiesticks)
Maartje had veel last van de hitte. Ik heb geprobeerd een vochtige handdoek over haar heen te gooien maar dan springt ze meteen weg. Het lukte wel met een gieter wat water over haar vacht te gieten (voordat ze wegglipte) maar of dat veel helpt weet ik niet (het water lekt er meteen weer af en kattenvacht isoleert sterk). Hopelijk wordt het vandaag wat minder warm (er hangt in ieder geval wat bewolking).
Temperatuur 30+. Ik heb net de was buiten opgehangen. Dat vond ik eigenlijk wel een topprestatie en daar zal het vandaag ook wel bij blijven. Maartje gaat vandaag ook geen grootse daden verrichten. Kittens waren net nog druk aan het spelen maar liggen nu ook voor pampus.
De beide dames in een hoekje van de bank. De kittens slapen/spelen/eten vaak in tweetallen maar er zijn geen vaste koppeltjes. Toch heb ik de indruk dat de beide vrouwtjes relatief vaak samen iets doen. Maar ik heb het niet systematisch bijgehouden dus het kan gezichtsbedrog zijn.
Het belooft een hete dag te worden maar voorlopig is het in huis nog lekker koel. Toen ik de kittens naar beneden wilde halen lagen ze net lekker bij elkaar dus die heb ik maar even laten liggen.
Diny heeft net nieuwe brokjes, kattenbakkorrels en een extra poepbak gebracht dus ik kan weer even vooruit. Ze had ook wat nieuw speelgoed bij zich; daarvan schrok Maartje zich meteen rot, maar de kittens zullen het wel leuk vinden (maar die hebben net hun gekke-5-minuten gehad en liggen nu weer even voor pampus).
Een van de nieuwe speeltjes. Onderin zit een balletje waar ze met hun poot tegenaan kunnen slaan en dat dan in het ding rond gaat draaien. Leuk dus, kunnen de kittens ùren mee bezig zijn!
Hetzelfde speeltje een half uur later. Mijn kittens zijn niet zo dom om maar achter een balletje aan te blijven zitten dat er niet uit kan. Ze demonteren de boel gewoon en dan kan het er wel uit!
Vandaag kwam mijn moeder even katjes kijken. Dat is onderhand een jaarlijks terugkerende traditie geworden. De bedoeling is dat we die nog lang voort gaan zetten!
Gisteren een foutje gemaakt, nl. Maartje naar beneden gelaten terwijl mijn jonge kat nog binnen was. Het leek eerst goed te gaan: Maartje stond onderaan de trap, mijn kat lag bjj de buitendeur, geen dikke staarten, geen gegrom… Maar toen ik naar de deur toeliep om mijn kat eruit te laten brak de hel los! Lieve, zachtaardige Maartje veranderde opeens in een aggressief monster, mijn kat liet zich natuurlijk ook niet onbetuigd maar was wel duidelijk de vluchtende partij. Het duurde even voor ik er tussen wist te komen en mijn kat naar buiten kon loodsen. Die was zo geschrokken dat ze zich de hele avond niet liet zien en ook vanochtend was ze er niet. Even was ik bang dat ze zich uit haar territorium had laten verjagen maar gelukkig kwam ze een uurtje geleden weer opdagen. Helemaal uitgehongerd uiteraard!
Back home!
De spreekwoordelijke gekke 5 minuten
Ter geruststelling van toekomstige katteneigenaren: het is écht maar 5 minuten. Dit is vlak nadat ik het filmpje uploadde:
Vanochtend het haakje van de balkondeur bijgesteld. De deur kan nu zo op een kier dat er wel frise lucht naar binnen kan maar geen kitten naar buiten. Ook maar met een touw de klink vastgebonden want het haakje zit wel hoog maar ik zie Maartje zo op de klink springen en dan met haar voorpoot het haakje loswippen. Ik ga er niet vanuit dat ze het touw doorknaagt maar als het gebeurt zal ik ook niet verbaasd opkijken… Anyway, een beetje frisse lucht is wel nodig om het boven een beetje leefbaar te houden met de hitte die er de komende dagen aankomt…
De kittens vermaken zich ondertussen uitstekend beneden. Zojuist hielden ze hardloopwedstrijdjes rondom de bank en een klimcompetitie in mijn wijnrek. Nu liggen er een paar voor pampus op de slaapzak en de rest op de deurmat.
Er zijn nog geen serieuze pogingen gedaan om de trap naar de kattenkamer op te gaan. Ze komen tot de tweede of derde tree. Vandaar kunnen ze in het wijnrek klauteren of een broertje of zusje op de grond bespringen en dat is natuurlijk veel interessanter dan naar tree 4. Ik denk ook niet dat ze het concept ’trap’ (als middel om naar een hoger gelegen plaats te gaan) al vatten. Eigenlijk zit ik daar wel een beetje op te wachten want dan hoef ik alleen maar de deur bovenaan open te zetten en dan regelt de rest zichzelf.
Vandaag opnieuw bezoek over de vloer. Ditmaal José die vooral interesse had in moederpoes Maartje (en misschien ook wel in een kitten…). José heeft een boerderij dus dat is een goede plek voor Maartje: daar heeft ze niet alleen geborgenheid maar ook de ruimte die ze gewend is. José was in gezelschap van Jolanda en haar kinderen: dat is het gezin dat het nestje had ontdekt en in de beginperiode opgevangen. Dat was dus een heel leuk weerzien en de kittens en moeder werden dan ook flink geknuffeld!!!
Inmiddels is het ook duidelijk welk kitten Anna, die er gisteren was, gaat nemen: dat wordt Bijdehantje, die bij deze is omgedoopt tot Moos! Dat is dus de eerste van de kittens die een fijn huis gaat krijgen!
De kittens reageren goed op alle aandacht/drukte van vandaag en gisteren: ze laten zich makkelijk pakken en aaien, kruipen in ieder geval niet schuw weg. Gisteren lagen ze na afloop nog wel allemaal voor pampus van alle ‘stress’, maar vandaag gingen ze gewoon door met drukte maken toen het bezoek weg was.
Ondertussen hebben ze ook de truc door hoe ze op meubels kunnen komen: gewoon door zich met hun nageltjes vast te haken en zich dan op te trekken. De Zwartjes waren daar het eerst mee, maar inmiddels kunnen ze het allemaal. Ook voor de sprong eraf zijn ze niet bang meerijnojijnnkk. En als je op de bank zit te typen kunnen ze dus ook pardoes op je toetsenbord springen…
Maartje zoogt d’r kittens nog steeds. Onderhand worden ze een beetje te groot voor de moederpoes, zes tegelijk lukt dan ook zeker niet meer…
Update: zes tegelijk lukt best, iedereen moet gewoon een beetje inschikken:
Ik had vanmiddag toen ik de familie weer naar boven had gebracht de ventilator aan laten staan. Maartje leek het wel redelijk te tolereren. De eerste keer wou ze per se de kamer uit en kon ik haar ook niet weer terug naar binnen lokken, nu was die weerstand wat minder. Toch bleef ze heel onrustig mauwend rondlopen. Toen ik de ventilator uitzette, hield ze meteen op met mauwen en begon wat brokjes te eten; na verloop van een paar minuten ging ze rustig liggen en was de stress blijkbaar weg.
Vanmiddag de eerste kijkers. Hun voorkeur gaat uit naar de Rooie of Bijdehantje. Wat het definitief wordt weten we pas morgen want dan komen er opnieuw kijkers en die hebben de eerste keuze. Net als op het filmpje hielden de kittens zich voornamelijk bezig met elkaar, met mijn schoenen en met de slaapzak, maar ze lieten zich tot ook makkelijk oppakken en aaien. Na afloop van het bezoek vielen ze overigens allemaal als een blok in slaap…
Het is altijd leuk als er mensen komen kijken die een kitten willen hebben. Dan krijg je een idee waar je kittens naartoe gaan en dat is wel zo prettig: dan weet je waarvoor je het doet!
Ze zijn vandaag 42 dagen oud (als de geboortedag goed geschat is; kan een dagje meer of minder zijn), dus precies 6 weken. De vuistregel die ik gebruik is: iedere week 1 ons, dus dat klopt precies. Schildpadje ligt wat achter maar als ervan uitgaat dat ze naar d’r moeder aardt is er niks aan de hand.
Ik kreeg gisteren een heel leuk mailtje van het gezin dat het nestje gevonden had (en ook de eerste zorg had verleend) en daarin stond dat moeder Maartje heet (zo noemden de kinderen van het gezin haar). Dat is een hele mooie naam, dus die houden we erin!
Intussen is het alweer een paar dagen behoorlijk warm en begint het ook in de kattenkamer behoorlijk benauwd te worden. Ook al omdat ik er behalve een klein bovenraam niks kan openzetten. De kittens deert het niet, maar Maartje loopt echt met de bek open (katten zweten alleen via hun voetzolen dus het is voor hen echt een probleem warmte kwijt te raken). Ze loopt ook ontevreden te mauwen en springt tegen de deurklink op. Ik heb wel de ventilator een tijdlang aan gehad maar ik heb het idee dat ze dat een eng apparaat vindt en die heb ik dus maar weer uitgedaan… Gisteravond heb ik haar en de kittens daarom beneden gelaten maar vannacht moesten ze toch weer naar boven (zodat mijn eigen katten weer even bezit konden nemen van hun domein). In het weekend koelt het gelukkig wat af!
Ik heb de familie vanmiddag weer naar beneden gebracht. Boven draait de ventilator en is het al wat minder benauwd. De drie Zwartjes liggen lekker te pitten in de plooien van de slaapzak die ik onder de trap heb gelegd. Vraag is natuurlijk: waar zijn de andere drie? Maartje is ze ook kwijt want die loopt onrustig te mauwen… Na de opname van dit filmpje uitgebreid alle verstopplekjes in de kamer afgezocht, maar natuurlijk: onvindbaar. Einde van het liedje was dat ik op het idee kwam dat ze wel eens niet òp maar ònder de slaapzak zouden kunnen liggen. En jawel hoor: daar lagen ze natuurlijk…
Ik ben vandaag aan het proberen leuke individuele foto’s van de kittens te maken. Een paar heb ik er al maar van de Zwartjes is het natuurlijk een crime…
