Het met een pipetje/speen voeren was geen succes. Het kitten wrong zich in alle bochten en trok zijn bek steeds weg van de speen. Vannacht leek het even te gaan werken toen hij 5 seconden lang zoog maar toen was het weer een en al onwil. Vanmorgen had ik het speentje er even in toen hij zich verslikte en hard begon te proesten.

Bij het wegen bleek het kitten weer 10 gram lichter en ook het andere was 6 gram afgevallen. Diny heeft nu het hele spul opgehaald. Ze gaat ermee naar de dierenarts. Hopelijk weet die nog iets extra’s. Maar het zal er wel op neerkomen dat ze ze sondevoeding zal moeten gaan geven. Ik hoop dat het goed afloopt. Deze kittens zijn iets zwaarder dan het kitten dat doodgegaan is, dus de antibiotica heeft iets meer tijd om aan te slaan maar het blijft toch allemaal maar op hoop van zegen. Dus hier houdt het verhaal even op…

Gewichten: 268, 298 gram.

Verontrustend: het lichtste kitten is afgevallen. Vlak nadat ik ze gewogen had hebben ze nog een tijdlang bij moeder liggen drinken. Meteen daarna heb ik ze opnieuw gewogen: er bleek bij het lichtste kitten niks bijgekomen (het andere was wel 6 gram zwaarder). Dus het probeert wel te zuigen maar krijgt blijkbaar niets binnen. Diny is komen kijken en met veel gepruts en een weerspannig kitten is het gelukt via een pipetje met een speentje erop wat flesvoeding erin te krijgen. Dat ga ik dus zo dadelijk ook maar proberen.

Een paar dagen geleden schreef ik hier nog dat dit zo’n nestje was waarbij ik alleen maar hoefde toe te kijken in het begin. Dat was dus een gevalletje van voor je beurt praten…

Gewichten: 282, 289 gram.

Iets minder gewichtstoename dan gisteren maar dat kan aan het moment van wegen liggen.

Het kitten dat gisteren ook begon te proesten is nu ook aan de antibiotica. Better safe than sorry… Het proesten is trouwens niet constant: de ene keer dat ik naar boven ga is er niks te horen, de andere keer is er om de paar seconden een ploffend geluid. Het kitten drinkt trouwens nog goed en is ook behoorlijk levendig.

Gewichten: 272, 279 gram.

Nog steeds gewichtstoename dus dat gaat goed.

Verontrustend is wel dat er nog een kitten aan het proesten is geslagen (het is geen niesen, ook geen hoesten, meer een wat een plofferig geluid; hij is niet snotterig). Het kitten drinkt nog wel goed. Voorlopig goed in de gaten blijven houden.

Het kitten dat nu bij Diny is was er vannacht slecht aan toe. Het leek einde verhaal maar vanochtend zat er toch weer wat levendigheid in. Het is voor Diny erg belastend natuurlijk omdat ze ’s nachts er om de 2 uur uit moet om het beest te verzorgen. Ik hoop dat ik het met de nieuwe patiënt zelf red.

Update: kreeg net bericht van Diny dat de dierenarts het kitten dat bij haar was heeft laten inslapen. Jammer… Zo snel kan het dus gaan: de ene dag is het nog wat genies en gesnotter en twee dagen later is het beestje dood.

Nogal wat ontwikkelingen: ik had Diny naar aanleiding van het gewichtsverlies van het snotterende kitten toch maar geappt of ik het niet moest proberen bij te voeren. Maar Diny betwijfelde of dat zou werken want dan moet het kitten wel kunnen slikken. ’s Avonds kwam ze kijken. Het kitten was toen duidelijk al zwakker en futlozer dan ’s middags. Dus ze heeft het meegenomen naar de dierenarts die constateerde dat de longen vol zaten met ontstekingsdeeltjes. Het diertje is nu bij Diny thuis en krijgt van haar antibiotica en sondevoeding. Een hele klus natuurlijk: veel gepruts met dunne slangetjes door een piepklein keeltje en dat moet allemaal om de paar uur (ook ’s nachts). Ik ben blij dat zij dat doet (als het zou moeten zou ik het wel willen proberen maar ik heb niet veel vertrouwen in mijn kundigheid op dat gebied, misschien komt dat nog eens).

Telefoontje van Diny: er zit weer wat beweging in het beestje! Of het het zal redden is nog niet te zeggen maar het gaat in ieder geval een beetje de goede kant op!

Gewichten: 251, 261 gram. Met de andere twee kittens gaat het dus goed!