Nogal wat ontwikkelingen: ik had Diny naar aanleiding van het gewichtsverlies van het snotterende kitten toch maar geappt of ik het niet moest proberen bij te voeren. Maar Diny betwijfelde of dat zou werken want dan moet het kitten wel kunnen slikken. ’s Avonds kwam ze kijken. Het kitten was toen duidelijk al zwakker en futlozer dan ’s middags. Dus ze heeft het meegenomen naar de dierenarts die constateerde dat de longen vol zaten met ontstekingsdeeltjes. Het diertje is nu bij Diny thuis en krijgt van haar antibiotica en sondevoeding. Een hele klus natuurlijk: veel gepruts met dunne slangetjes door een piepklein keeltje en dat moet allemaal om de paar uur (ook ’s nachts). Ik ben blij dat zij dat doet (als het zou moeten zou ik het wel willen proberen maar ik heb niet veel vertrouwen in mijn kundigheid op dat gebied, misschien komt dat nog eens).

Telefoontje van Diny: er zit weer wat beweging in het beestje! Of het het zal redden is nog niet te zeggen maar het gaat in ieder geval een beetje de goede kant op!

Gewichten: 251, 261 gram. Met de andere twee kittens gaat het dus goed!