Gewichten d.d. 19 september:

• Koetje 970 gram (+154 sinds 12 september)
• Grijsje 1096 gram (+165)
• Zwartnekje 1166 gram (+134)
• Witnekje 1172 gram (+172)

Met die gewichten zit het wel goed! De kittens voelen ook ‘goedgevuld’ aan: in het begin voelde je de ribbetjes goed, nu zijn het vooral bolle buikjes die je voelt.

Witnekje (het katertje) is nu het zwaarste. Zou het zo zijn dat nu het geslachtsverschil merkbaar wordt? Witnekje is ook de fanatiekste vechtersbaas. Bij een van mijn vorige nestjes had ik ook al het idee dat de katertjes het meest ‘vochten’ (bij de vrouwtjes was het minder serieus en leek het meer op spelen).

Zojuist zat mijn oude kat in een doos. De kittens stonden eromheen. Af en toe legden ze hun pootjes op de rand waarop de oude kat overeind kwam en ze met haar poot wegjoeg. Maar ik geloof dat ze het eigenlijk best leuk vond.

Vanmiddag zijn er mensen voor Grijsje geweest. Die verstopte zich echter onder de kast en achter de verwarming. Het kostte behoorlijk wat moeite om haar te pakken te krijgen. Ze was niet echt bang maar waarschijnlijk wel onder de indruk van de plotselinge drukte. Bovendien was de hele familie druk aan het spelen op dat moment dus het adrenalinegehalte was hoog… Ik hoop dat het bezoek toch een goede indruk heeft kunnen krijgen want ik denk dat het wel een goede match is!

Toen het bezoek weg was kwam ze natuurlijk meteen bij me zitten en had ik er verder geen kind aan…

Mijn huis heeft weinig zoninval. Alleen in het voor- en najaar als de zon laag staat kan-ie binnenkomen. De kittens hebben het natuurlijk meteen ontdekt!

Vandaag vergeten foto’s te maken. Alles ging zijn gangetje. Koetje en Witnekje kwamen uit zichzelf bij mij op schoot.

Er kwam vanavond een appje van Diny dat ze iemand had die wilde komen kijken. Waarschijnlijk heeft ze belangstelling voor Grijsje.

Mijn oudste kat is niet echt blij met al dat jonge grut over de vloer. Ze heeft een veilig hoog plekje gekozen zodat ze alles kan overzien en niet al dat geren en gespring om zich heen heeft. Ongelukkig genoeg moet de kittens daar nou net altijd langs als ze van boven naar beneden moeten maar het gaat goed.

Trouwens wel een verschil met toen ik mijn eerste nestje had: toen was het een en al geblaas en gegrom naar de kleintjes…

Dit was eigenlijk niet de bedoeling maar de oude katten laten toe dat de kittens hun voer jatten…

Vorig jaar heb ik trouwens wel meegemaakt dat er nogal wat haat en nijd was van mijn katten jegens de kittens maar dat er toch vreedzaam uit dezelfde bak gegeten werd.

Iedereen vecht. Alleen Grijsje houdt zich erbuiten.

Vijf minuten na de strijd…

Koetje is onze spring-in-het-veld en daardoor ook het ongrijpbaarste. Maar die laat zich nu ook op schoot nemen. Toen ik haar gisteren oppakte, merkte ik al dat ze heel ontspannen in mijn hand bleef liggen (daarvoor ging haar hartje als een gek tekeer).

Nog maar eens een stilleven met slapende katten.

De socialisatie gaat echt goed: als ze hun gekke 5 minuten hebben is er natuurlijk geen land mee te bezeilen, maar daarbuiten kun je rustig maar ze toelopen en ze oppakken. Ze reageren ook als je ze roept (niet dat ze dan komen…) en gaan ze gewoon vlak bij je liggen slapen.

Dat is wel heel anders dan drie dagen geleden!

Iedere dag worden de kittens een stukje socialer. De pluizebolletjes doen het het beste!

Vanavond kwamen ze allemaal gezellig bij me op de bank!

Gewichten d.d. 12 september:

• Koetje 816 gram (+125 sinds 5 september)
• Grijsje 931 gram (+102)
• Zwartnekje 1032 gram (+120)
• Witnekje 1000 gram (+135)

Gisteravond had Zwartnekje opeens een rood oog. Volgens mij ziet een ontsteking er anders uit (meer dichtgeplakt en vuil) dus misschien is ze erin gekrabd tijdens een van die wilde spelletjes die ze tegenwoordig doen.

Zo zag het er vanmorgen uit. Lijkt me iets minder geworden.

Diny komt zo dadelijk met oogzalf.

Ziet er toch wel behoorlijk acrobatisch uit…

Vanavond legde ik Zwartnekje bij me op schoot maar die bleef niet echt liggen. Maar het leuke was dat Witnekje uit zichzelf erbij kwam en die ging – nadat ik hem een tijdje geaaid had – lekker liggen slapen! Weer een mijlpaaltje. Witnekje is wel een vreemde kat. Beetje schuchter maar vindt het toch wel fijn om bij mensen te zijn. Het andere pluizebolletje, Grijsje dus, is wat brutaler maar net weer een beetje minder mensgericht.

Zomaar wat foto’s:

De familie voelt zich al aardig op zijn gemak. Ik heb al alle planten van de vensterbank moeten halen en wat stekkers uit stopcontacten gehaald. Nu zijn ze bezig het keukengedeelte te ontdekken (daar is het minder makkelijk planten in veiligheid te brengen).

Gisteren was mijn zusje er met Amy en Femke, haar kleinkinderen. Erg enthousiast waren de kittens niet: ze verstopten zich op een kluitje onder de kast. Maar het lukte me toch er een paar te pakken zodat de kinderen ze aaien konden. Dat lieten ze zich welgevallen. Toen het bezoek weg was duurde het even maar toen jaagden ze weer achter elkaar aan door de kamer.

Mijlpaaltje: Witnekje is de eerste die door heeft hoe hij de trap op moet…

… en af!

Arme bromelia! (Kittens zijn gek op bromelia’s, waarschijnlijk omdat het blad nogal ruw en vezelig is en daardoor lekker is om je nagels in te zetten.)

Nog een mijlpaaltje: Grijsje spinde toen ik haar aaide. Ook Koetje spinde (maar heel eventje en nauwelijks hoorbaar). Hiervoor had ik ze alleen maar horen spinnen (1x) toen ze bij de moeder lagen te drinken. Het is eigenlijk wel raar dat ze dit niet eerder gedaan hebben als ze gestreeld werden. Ik heb tenminste het idee dat dat bij andere nestjes al veel eerder begon.

Hopelijk betekent dit dat ze wat minder afstandelijk worden tegenover mij!