De familie voelt zich al aardig op zijn gemak. Ik heb al alle planten van de vensterbank moeten halen en wat stekkers uit stopcontacten gehaald. Nu zijn ze bezig het keukengedeelte te ontdekken (daar is het minder makkelijk planten in veiligheid te brengen).

Gisteren was mijn zusje er met Amy en Femke, haar kleinkinderen. Erg enthousiast waren de kittens niet: ze verstopten zich op een kluitje onder de kast. Maar het lukte me toch er een paar te pakken zodat de kinderen ze aaien konden. Dat lieten ze zich welgevallen. Toen het bezoek weg was duurde het even maar toen jaagden ze weer achter elkaar aan door de kamer.

Mijlpaaltje: Witnekje is de eerste die door heeft hoe hij de trap op moet…

… en af!

Arme bromelia! (Kittens zijn gek op bromelia’s, waarschijnlijk omdat het blad nogal ruw en vezelig is en daardoor lekker is om je nagels in te zetten.)

Nog een mijlpaaltje: Grijsje spinde toen ik haar aaide. Ook Koetje spinde (maar heel eventje en nauwelijks hoorbaar). Hiervoor had ik ze alleen maar horen spinnen (1x) toen ze bij de moeder lagen te drinken. Het is eigenlijk wel raar dat ze dit niet eerder gedaan hebben als ze gestreeld werden. Ik heb tenminste het idee dat dat bij andere nestjes al veel eerder begon.

Hopelijk betekent dit dat ze wat minder afstandelijk worden tegenover mij!